44 jaar gondeltraditie “De oanhâlder wint”
Je kunt je bijna niet voorstellen dat je nu anno 2013 de gondelvaart op wielen voor de 44e jaar zal worden gehouden.
Iets waar je als voorzitter met een bescheiden trots op terug mag zien.
* Eigenlijk is het 45 jaar geleden dat het initiatief door enkele personen is genomen om dit evenement tot een traditioneel gebeuren te laten worden. Door diverse omstandigheden is er
in 1983 geen tocht georganiseerd.
Velen hebben zich, soms met de moed der wanhoop, als ze weer aan de slag moesten, afgevraagd hoe deze traditie met een zo oneigenlijke naam is ontstaan. Bij een gondelvaart denkt men toch niet aan een wagen, maar …. aan een Venetiaanse roeiboot!
Het ontstaan:
* Het is Koninginnedag dinsdag 30 april 1968. Er was feest voor de schoolgaande jeugd op het huidige voetbalveld. Tegen het einde van de middag werden Fokke de Vries, Jan van Dijk, Marten van der Meer en Wopke. W. Postmus bestookt met de vraag: Waarom!! er in de “Ham” nooit iets georganiseerd werd voor de oudere jeugd. Voor deze klacht, en met aandrang door lieftallige tieners moeten de heren wel bezwijken, nog diezelfde avond was er feest, een denderend volksfeest.
* Drogeham had de smaak te pakken en benoemde in de zomer van 1968 een commissie, bestaande uit de eerder genoemde personen, deze heren organiseerden een feest tijdens de HANIJDRO winkelweek, met diverse activiteiten, voor de woensdag middag was er een optocht met versierde wagens gepland, maar dit kon in verband met de geplande sportdag niet doorgaan.
* Geïnspireerd door de jaarlijkse terugkerende gondelvaarten te Oldeboorn, De Knipe en St. Nicolaasga en het feit dat de optocht moest doorgaan, stelde een commissie lid voor dan maar een Gondelvaart op wielen te organiseren. Onder de nodige hilariteit is dit vreemde? voorstel op het programma geplaatst.
* De eerste Officiële commissie is sinds 1972 opgestart toen nog onder auspiciën van Plaatselijk belang en de Middenstandsvereniging deze commissie bestond uit de heren Sieds Tabak, Fokke Tuinstra, Marinus de Jong, Marten K. de Jong, Wolter Netjes en de dames Geesje Laagland – Kok en Renske Postmus – Boom.
De jaren hierna gingen met veel Ups en Downs voorbij één ding wat wel op viel ook in deze jaren hadden de bouwers te kampen met een krapte aan vrijwilligers, op het dramatische jaar 1983 na heeft men toch steeds de klus geklaard.
* Na de editie van het evenement in 1997 bleek dat de ruimhartige penningmeester met te veel bezoekers had gerekend in de begroting, deze bezoekers kwamen uiteindelijk niet. de uitgaven waren echter wel volgens deze begroting gedaan, dus kampte men na de gondelvaart met een tekort van 900 gulden. Na een Huis aan Huis actie met banketstaven in Drogeham en Kootstertille werd het financiële gat nog steeds niet gedicht.
Wel gingen de overgebleven staven naar de verzorgingstehuis in Surhuisterveen, welk gebaar natuurlijk zeer op prijs werd gesteld.
Ook Plaatselijk Belang en de Middenstandsvereniging hadden niet de middelen om dit gat te dichten, in overleg met de toenmalige hoofdsponsor de RABO bank is het toen opgelost.
* En sindsdien is de gondelvaart op wielen een financiële gezond evenement.
Wel is men sinds veertien april 1998 verder gegaan als stichting gondelvaart op wielen, het eerste stichtingsbestuur bestond uit Pieter van Houten, Pieter Huisma, Sietske van der Wijk, Alie van der Vegt, Anneke Nicolai , Janneke Hoeksma en Willem Koster.
Doel van de stichting:
* De stichting heeft ten doel het in standhouden van de traditie van het houden- en het organiseren van een gondelvaart in het dorp Drogeham. De stichting tracht haar doel onder meer te verwezenlijken door: – het stimuleren van de inwoners van het dorp Drogeham en haar directe omgeving tot het meewerken aan en de bouw van praalwagens;
* Dank zij al de honderden vrijwilligers welke elk jaar mee werken aan dit evenement mogen wij dit jaar voor de 44e maal een gondelvaart op wielen organiseren de opzet is veel groter dan in 1968 maar de motivatie en het enthousiasme is nog precies het zelfde als bij al de deelnemers die in de vroegere edities mee hebben gebouwd, en dat hadden ze in 1968 niet gedacht.
Kortom de “De oanhâlder wint”
Willem Koster